၀ါၾကြားျခင္း

လူတိုင္းအသက္တာတြင္ ၀ါၾကြားခ်င္ၾကသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ားဆိုလွ်င္ နာမည္ႀကီး အဆိုေတာ္၊ သရုပ္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ သိကၽြမ္းျခင္းကို အင္မတန္ၾကြား၀ါၿပီး စသျဖင့္ ရွိၾကသည္။ ေအာက္ေျခတြင္ ရွိေသာ အဆင္းရဲဆုံးလူမွ အခ်မ္းသာဆုံးလူအထိ သူ႕အတိုင္းအတာႏွင့္သူ ၀ါၾကြားစရာရွိၾကမည္မွာ ဧကန္မလြဲေပ။ သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္လည္း ဧလိယသည္ အားငယ္သေယာင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ ကိုယ္ေတာ္၏ ပေရာဖက္၊ ကိုယ္ေတာ္ေနာက္ေတာ္သို႔ လိုက္ေသာသူ အကၽြႏ္ုပ္တစ္ေယာက္တည္းသာလွ်င္ က်န္ေတာ့သည္ဟု ၀ါၾကြားေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ဘုရားသခင္၏ အေျဖမွာ ရိုးရိုးေလးပါ။ “ ဧလိယေရ မင္းလိုပဲ ငါ့ေနာက္ေတာ္ကို လိုက္တဲ့သူ (၇၀၀၀) ကိုငါခ်န္ထားတယ္ “။ ဤေနရာတြင္ ဧလိယက ဘုရားသခင္အမႈေတာ္ကို သူ႔ကဲ့သို႔လုပ္ေဆာင္ေသာသူ မရွိဟု ထင္ျမင္သည္။ သူသာမလုပ္လွ်င္ လုပ္မည့္သူမရွိေတာ့ဟုထင္ၿပီး မာန္မာနပါေသာ ၾကြား၀ါမႈကိုျပဳခဲ့သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အသက္တာတြင္လည္း မိမိသာလွ်င္ လုပ္ႏိုင္သည္။ မိမိမရွိေတာ့ပါက ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ပင္လွ်င္ ပ်က္ရေတာ့မလို ထင္တတ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၌ မိမိကဲ့သုိ႔လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ သူမ်ားစြာ ရွိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိပါ၀င္ခြင့္ရျခင္းသည္ပင္ ေက်းဇူးေတာ္ဟု မွတ္ယူၿပီး ႏွိမ့္ခ်စြာ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ပင္။ သင္ကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာသူ မ်ားစြာရွိေၾကာင္း သတိခ်ပ္သင့္လွသည္။ ေယရိေခါၿမိဳ႕ရိုးႀကီးသည္ အလြန္ခိုင္ခံ့သည္။ အဘယ္ရန္သူမွ် ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ႏိုင္ရန္ မလြယ္ကူေပ။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘုရင္ႏွင့္တကြ မွဴးမတ္မ်ား၊ စစ္သည္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားမွာ သူတို႔၏ ၿမိဳ႕ရိုးအတြက္ ၾကြား၀ါမဆုံး ဂုဏ္ယူ၍ မဆုံးရွိၾကေပမည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္က ထိုၿမိဳ႕ရိုးႀကီးကို ၿဖိဳခ်လိုက္ေသာအခါ အတိုင္းအဆ မရွိေသာ ဆုံးရွဳံးမႈကို ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ၾကသည္။ ယုံၾကည္သူမ်ား၏ အသက္တာတြင္လည္း ေယရိေခါၿမိဳ႕ရိုးႀကီးကဲ့သို႔ မိမိ၏ပညာ အရည္အခ်င္း။ ေငြေၾကးဥစၥာဓနမ်ားအားျဖင့္ ဂုဏ္ယူ၀ါၾကြားၿပီး အသက္ရွင္၍ ခ်ီးေျမွာက္ေသာ ဘုရားသခင္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္သည္။ သူေပးေသာေကာင္းႀကီးမ်ားျဖင့္ သာယာၿပီး ေကာင္းခ်ီးမ်ာ၏ အရွင္ကို ေမ့ေနတတ္သည္။ မိမိ၏လုပ္ႏိုင္စြမ္းဟု ထင္တတ္သည္။ မိမိ၏ ပညာ၊ ဥစၥာဓနအေပၚတြင္ မွီခိုအားထားၿပီး ၀ါၾကြားေနတတ္သည္။ အကယ္၍ ထိုအရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္က ေယရိေခါၿမိဳ႕ရိုးႀကီးကို ၿဖိဳခ်သကဲ့သို႔ ၿဖိဳခ်ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ဆုံးရွဳံးမႈသည္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ေရာက္လာႏိုင္ေပသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သတိခ်ပ္သင့္လွသည္။ မိမိ၏ ၀ါၾကြားရာသည္ ခရစ္ေတာ္၏ အေသြးေတာ္တန္ခိုး၌ သာလွ်င္ျဖစ္သင့္ေပသည္။