စု႐ံုးဆံုစည္းျခင္း

May 28, 2012

(ဗ်ာ ၇း၉-၁၇)

ပလႅင္ေတာ္အတြင္း၌ရွိေသာ သိုးသငယ္သည္ (ငါတို႔ကို) လုပ္ေကၽြး၍ အသက္စမ္းေရတြင္းသို႔ လမ္းျပလိမ့္မည္။ —ဗ်ာ ၇း၁၇  

၁၉၁၅-၁၉၁၇ ခုႏွစ္အတြင္း အီဂ်စ္ျပည္၌ ၀ိုင္အမ္စီေအအဖြဲ႕၏ နယ္လွည့္တရားေဟာဆရာ အျဖစ္ အမႈေဆာင္စဥ္က ဆရာေေအာ့၀ဲလ္ ခ်ိန္းဘားသည္ ပထမကမၻာစစ္အတြင္း က်ဆံုးခဲ့ေသာ စစ္သားမ်ား၏အသက္တာကို တို႔ထိသက္သာေစခဲ့သည္။ ၁၉၁၆ ခု၊ ႏို၀င္ဘာလ၆ရက္၌ သူ၏ ဒိုင္ယာရီထဲတြင္ ဆရာက ဤသို႔ေရးသားထားသည္။ “ထဒ္စထရက္ က်ဆံုးသြားေၾကာင္း နယူး ဇီလန္သား မိတ္ေဆြထံမွ အေၾကာင္းၾကားစာကို လက္ခံရရွိခဲ့သည္။ ထဒ္စထရက္သည္ ‘သခင္ ေယ႐ႈႏွင့္အတူရွိရန္ ျပန္ႏွင့္ၿပီ။’ သူလည္း ထိုသို႔ပင္ ဆိုလိမ့္မည္။… (သူသည္) စိတ္ထား အလြန္လွ သူ၊ ေက်းဇူးျပဳတတ္သူ၊ ေၾကာက္စိတ္ကင္းၿပီး၊ ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ သူေတာ္စင္ေလးပင္။ သူႏွင့္ ပတ္သက္ေသာအမွတ္တရမ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ … ေကာင္းကင္ဘံု မွာ သူတို႔တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ စု႐ံုးေရာက္ရွိၾကၿပီ။”

မိမိခ်စ္ရသူမ်ား ေသဆံုးသြားျခင္းေၾကာင့္ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းရခ်ိန္မွာပင္ သခ်ဳႋင္းဂူမွ လြန္ ေသာ္ ရရွိမည့္အသက္တာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေယ႐ႈသခင္၏ကတိေတာ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုင္စြဲထား သည္။ ေကာင္းကင္ဘံု၌ ဘုရားသခင္၏ပလႅင္ေတာ္ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ႏိုင္ငံအသီးသီးမွ လူမ်ဳိး အေပါင္း၊ ဘာသာစကားအမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာေသာ လူႏြယ္အေပါင္းတို႔ စု႐ံုးေရာက္ရွိသည့္အေၾကာင္း ရွင္ေယာဟန္၏ ႐ူပါ႐ံုကို ဗ်ာဒိတ္က်မ္းစာေစာင္၌ မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္။ “ပလႅင္ေတာ္အတြင္း ၌ရွိေသာ သိုးသငယ္သည္ (ငါတို႔ကို) လုပ္ေကၽြး၍ အသက္စမ္းေရတြင္းသို႔ လမ္းျပ”မည့္အခ်ိန္၌ ရရွိခံစားရမည့္ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ ထာ၀ရဆံုးဆည္းရျခင္းအေၾကာင္းကား ဤက်မ္းပိုဒ္မွ အေရးႀကီး ေသာ သမၼာတရားေပတည္း (း၁၇)။

ခရစ္ေတာ္၌ ယံုၾကည္သူအားလံုး၏ေသဆံုးျခင္းသည္ သခင္ႏွင့္ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျပန္ဆံုမည့္ေန႔ ရက္ကို နိမိတ္ျပေဖာ္ျပေန၏။ ယေန႔၀မ္းနည္းခံစားရစဥ္တြင္ပင္ “ေကာင္းကင္ဘံုမွာ သူတို႔ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ စု႐ံုးေရာက္ရွိေနၾက” ေၾကာင္းနားလည္လွ်င္ ကၽြႏု္ပ္တို႔၌ ေမွ်ာ္လင့္ စရာ ရွိေပ၏။ —David McCasland