ခရစၥမတ္အဓိပၸါယ္ႏွင္႔အႏွစ္သာ၇
Rev. Saw Kay
စာဖတ္သူမိတ္ေဆြ-- ခ်မ္းေျမ ႔ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလ်က္ ေမတၱာပို႔သလိုက္ပါသည္။
ေအးျမသာယာ (SWEET DECEMBER) ခရစၥမတ္ခ်ိန္ခါ သမယတြင္ မိတ္ေဆြအား ထာ၀ရေမတၱာျဖင့္ ခ်စ္ေတာ္မူေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးႏွင့္ မိတ္ေဆြေပးလိုပါသည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ မိတ္ေဆြ၏ထိုင္ျခင္းထျခင္း အရာရာတို႔ကို သိေတာ္မူ၏။ မိတ္ေဆြ၏ အၾကံအစည္တုိ႔ကို အေ၀းကပင္ နားလည္ေတာ္မူ၏။ မိတ္ေဆြ၏ သြားရာလမ္းကို၎၊
အိပ္ယာကိုလည္း၎၊ စစ္ေဆး၍ မိတ္ေဆြ၏ က်င့္ေသာ အက်င့္အလံုးစံုတို႔ကို ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ အၾကြင္းမဲ့သိေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မိတ္ေဆြ၏ အားနည္းခ်က္၊ ဒုကၡျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းေပးရန္ ဤေလာကသို႔ ၾကြလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ကြ်န္ုပ္တို႔၏ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟတည္း ဟူေသာ ဒုစရုိက္အေမွာက္ ထုျဖင့္ဖံုးလႊမ္းေနေသာေၾကာင့္ ထိုပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ မေတြ႔ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၌ အျပစ္တရားရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အျပစ္တရား
“အနာသိလွ်င္ ေဆးရွိသည္” ဟူေသာ ျမန္မာဆိုရုိးစကားရွိခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ အနာသိေသာ္လည္း ေဆးမရွိေသာ (AIDS) ေရာဂါအေၾကာင္းကို မိတ္ေဆြလည္း သိျပီးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ယေန႔ကမာၻေပၚတြင္ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆံုးေသာ ေရာဂါသည္ (AIDS) ေရာဂါပင္ျဖစ္သည္။ ၎ေရာဂါပိုး၏ ကူးစက္ျပန္႔ပြားျခင္းကို၎၊ လူသားတို႔သည္ ေတြ႔ရွိၾကေသာ္လည္း ကုစရာေဆးမရွိ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိ၊ ထိုေရာဂါ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားအတြက္ ဧကန္အမွန္ေသ၇မည္ဟုသာ သိရွိရေလသည္။ (AIDS) ေရာဂါ ေ၀ဒနာရွင္၏ ကိုယ္မွ ထြက္ေသာ အရည္မ်ား၊ မ်က္ရည္မ်ား၊ ႏုိ႔ရည္မ်ားမွ ၎ေသြးသြန္းျခင္း၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ မွတဆင့္အျပစ္မဲ့ေသာ ရင္ေသြးငယ္ သို႔၎၊ အျခားေသာသူမ်ားထံသို႔ ကူးစက္ႏိုင္သည္ဟု သိ၇ပါသည္။
ခ်စ္ေသာမိတ္ေဆြ (AIDS) ေရာဂါထက္ေၾကာက္မက္ဘြယ္ေကာင္းေသာ ေရာဂါသည္ မိတ္ေဆြ၏ အထဲ၌ ရွိေနေၾကာင္း သိပါသလား (AIDS) ေရာဂါသည္ လူ၏ ခႏၶာကိုသာ ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ နာမ္၀ိညာဥ္မူကား မဖ်က္ဆီးႏိုင္၊ သို႔ေသာ္ မိတ္ေဆြ အထဲရွိေနေသာ ထိုေရာဂါသည္ မိတ္ေဆြ၏ ခႏၶာ၊ စိတ္၊ ၀ိညာဥ္ သံုးပါးစလံုးကို ထာ၀ရ ငရဲမီး၌ ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္။ ထိုုေရာဂါမွာ ေမြးကတည္းက ပါလာေသာ အျပစ္တရားပင္ျဖစ္သည္။ က်မ္းစာလာသည္မွာ အကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေမြးစကပင္ အျပစ္ပါလ်က္ ရွိပါ၏ အမိ၀မ္းထဲမွာ ပဋိသေႏၶယူစဥ္တြင္ အျပစ္ စြဲပါ၏။ (ဆာလံ ၅၁း၅)။ ထိုအျပစ္သည္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ၊ စသည့္ ကံသံုးပါးအားျဖင့္ က်ဴးလြန္ေသာ ဒုစရုိက္မဟုတ္ပဲ၊ မိဘ၊ ဘိုးဘြား၊ ဘီဘင္မွ ဆင္းသက္ပါလာေသာ ေမြးရာပါ အျပစ္ျဖစ္ပါသည္။ (AIDS) ေရာဂါပိုးမ်ားပါလာသကဲ့သို႔ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း ဘာအျပစ္မွ် မက်ဴးလြန္ပဲ၊ မိဘမ်ား၏ အျပစ္ေၾကာင့္ အျပစ္သားမ်ားျဖစ္လာရပါသည္။ ဤသို႔ျဖစ္လာရျခင္း အေၾကာင္းမွာ “ငခံုးမတေကာင္ေၾကာင့္ တေလွလံုးပုပ္သည္” ဟူေသာ စကားပံုႏွင့္ အညီ အျပစ္တရားသည္ တေယာက္ေသာသူအာဒံအားျဖင့္ ဤေလာကသို႔၀င္၍ အျပစ္တရားအားျဖင့္ ေသျခင္း တရား၀င္သည္ႏွင့္ အညီ၊ လူအေပါင္းတို႔သည္ အျပစ္ရွိေသာေၾကာင့္ ေသျခင္းတို႔ ေရာက္ရၾက၏ (ေရာမ ၅း၁၂)။
ခ်စ္ေသာမိတ္ေဆြ ျမန္မာ စကားပံု၌ သစ္ပင္မွန္လွ်င္ အျမစ္ရွိ၏၊ လူမွန္လွ်င္ အခ်စ္ရွိ၏ ဟူေသာ စကားကိုၾကားဘူးေပလိမ့္မည္။ ထိုစကားကို ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ထပ္ျဖည့္လို သည္မွာ “လူမွန္လွ်င္ အျပစ္ရွိ၏” ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာ- ၾကက္ဖသည္ တြန္ေသာ ေၾကာင့္ ၾကက္ဖျဖစ္၇ျခင္းမဟုတ္ပဲ၊ ၾကက္ဖျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္တြန္ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ထို႔အတူလူသည္ အျပစ္လုပ္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္သားျဖစ္ရျခင္းမဟုတ္ အျပစ္သားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ၾကက္ဖတြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မတြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ ၾကက္ဖသာျဖစ္သည္။ ထို႔အတူလူသည္အျပစ္လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မလုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အျပစ္သားသာ ျဖစ္သည္။ က်မ္းစာလာသည္ကား လူအေပါင္းတို႔သည္ အျပစ္ရွိေသာေၾကာင့္ ေသျခင္းသို႔ေရာက္ရၾက၏။ (ေရာမ ၅း၁၂)။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ကိုယ့္အျပစ္ကို မဖံုးႏိုင္ရာ (ေရာမ ၁း၂၀)။ အျပစ္တရား၏ အခကားေသျခင္းေပတည္း (ေရာမ ၆း၂၃) ဟူေသာက်မ္းခ်က္ႏွင့္ အညီအျပစ္ရွိေသာ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔၏ လမ္းဆံုးသည္ အိုနာေသေသာအခါ ခႏၶာကိုယ္သည္ ေျမမႈန္႔မွလာေသာ ေၾကာင့္ေျမမႈန္႔သို႔ ျပန္သြားရေသာ္လည္း အျပစ္ရွိေသာ နာမ္၀ိညာဥ္မူကား အပါယ္ ငရဲ သို႔ ဧကန္အမွန္ လားရမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျပစ္ေရာဂါ သည္ ယခုဘ၀သာမက ေနာင္ဘ၀ကိုပါ ဖ်က္ဆီးႏိုင္ေသာေၾကာင့္ (AIDS) ေရာဂါ ထက္သာ၍ ေၾကာက္စရာေကာင္း ေပသည္။ ဤအျပစ္တရားမွ အဘယ္သူသည္ ကယ္လြတ္ႏိုင္မည္နည္း။
ပညတ္တရား။
ပညတ္တရားဆိုသည္မွာ ပညတ္ကိုခ်ေပးေသာ ဘုရားသခင္၏ အေလ့အလာအမူအက်င့္သာ ျဖစ္သည္။ ဥပမာ- ကြ်ႏ္ုပ္တို႔လူသားမ်ား အေနျဖင့္ ေမြးရာပါသေဘာ၀အက်င့္မ်ားရွိၾကသည္။ အသက္ရႈျခင္း၊ မ်က္စိမိွတ္ျခင္းတို႔သည္ ေမြးရာပါ အက်င့္အၾကံ မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ၾကိဳးစား၍ အသက္ရႈရန္မလို၊ အားထုတ္၍၊ မ်က္စိမိွတ္ရန္မလို၊ ထိုအရာတို႔သည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ အက်င့္မ်ားကို ပညတ္ၾကသည္ မဟုတ္၊ ဥပမာ- ထမင္းစာဖို႔မေမ့ႏွင့္၊ ညအိပ္ေသာအခါ မ်က္စိမွိတ္ပါ ဟူေသာ ပညတ္မ်ားမရွိ။
ထို႔ေၾကာင့္ ပညတ္ဆိုသည္မွာ သန္႔ရွင္းျမွင့္ျမတ္ လွေသာ ဘုရားသခင္၏ အက်င့္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္ရွိေသာ လူသား မ်ားအေနျဖင့္ စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း၊ တစ္ေကာင္ႏွင့္ တစ္ေကာင္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီျခင္း မ်ား ရွိၾက၏။ သို႔ေသာ္ကြ်ႏ္ုပ္တို႔လူသားမ်ားမူကား စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း၊ တေယာက္၀ိုင္း၀န္းကူညီျခင္းမ်ား အစဥ္မရွိၾက။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ထက္ အဆင့္နိမ့္ေသာ တိရိစာၦန္၏ အက်င့္ ကို ေတာင္တူေအာင္မက်င့္ႏိုင္ေသာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ထက္သာ၍ ျမွင့္မားေသာ ဘုရားသခင္၏ အက်င့္ကို အဘယ္သို႔ က်င့္ႏိုင္မည္နည္း။ က်မ္းစာလာသည္ကား သင္တို႔၏ အက်င့္ႏွင့္ မတူ၊ မိုးေကာင္းကင္သည္ ေျမၾကီးထက္သာ၍ ျမင့္သကဲ့သို႔ ငါ၏အက်င့္သည္ သင္တို႔၏ အက်င့္၎၊ ငါ၏အၾကံအစည္သည္ သင္တို႔၏ အၾကံအစည္ထက္၎ သာ၍ျမင္႔၏ (ေဟရွာယ ၅၅း၈-၉) ဟူ၍သာ ထာ၀ရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္။
သမၼာက်မ္းစာ၌ ပညတ္စုစုေပါင္း (၆၁၃) ခုရွိသည္။ ဘုရားသခင္၏ အေနျဖင့္ ထိုပညတ္မ်ားကို ဘုရားသခင္နည္းတူစံုလင္စြာ က်င့္ႏိုင္ရန္လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္။ က်မ္းစာ၌ မိမိညိအစ္ကို ကိုမုန္းေသာသူမည္သည္ကား လူ႔အသတ္ကို သတ္ေသာသူျဖစ္၏ (၁ေယာ ၃း၁၅) လူအသက္ကို ကာယကံေျမာက္ မသတ္ေသာ္လည္း မေနာကံအားျဖင့္ သူတပါးကို မုန္းလွ်င္ ဘုရားသခင္ေရွ႔ေတာ္၌လူ႔အသက္သတ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သူမယားကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္မျပစ္မွာေသာ္လည္း ကိေလသာစိတ္ႏွင့္ သူ႔မယားကို ၾကည့္ ရႈေသာသူသည္ စိတ္ႏွလံုုးထဲ၌ မိန္းမႏွင့္ ျပစ္မွားျပီး (မႆဲ ၅း၂၇-၂၈)။ ထိုေၾကာင့္ မိတ္ေဆြအေနျဖင့္ ဤမွ်ေလာက္ခက္ခဲေသာ ပညတ္မ်ားကို စံုလင္စြာ က်င့္ႏိုင္ပါမည္ေလာ။ က်မ္းစာတခ်က္၌လာသည္ကား ပညတ္တရားအလံုးစံုကို ေစာင့္ေရွာက္သည္တြင္ တစံုတခု၌မွားမိလွ်င္ ပညတ္တရားအလံုးစံုကို လြန္က်ဴးေသာအျပစ္ရွိ၏။ (ယာကုပ္ ၂း၁၀)။ ဥပမာ-ဆယ္တန္းေျဖဆိုရာ၌ ေျခာက္ဘာသာရွိသည့္အနက္ (၅) ဘာသာဂုဏ္ထူးထြက္ေသာ္လည္း တစ္ဘာသာ၌က်လွ်င္ ထိုသူသည္ စာေမးပြဲက်မည္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူစြာမိတ္ေဆြသည္ ပညတ္တရားအလံုးစံုကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ေနေသာ္လည္း တစံုတခု၌ မွားမိလွ်င္ အပါယ္ငရဲသို႔ သာလားရေပမည္။
တခ်ိဳ ႔က “ေကာင္းတာလုပ္ရင္ေကာင္းရာေရာက္မည္၊ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းသည့္ ေနရာေရာက္မည္” ဟူ၍ ေျပာတတ္ၾကသည္။ မိတ္ေဆြအေနျဖင့္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ၊ ကံသံုးပါးအားျဖင့္ေန႔စဥ္က်ဴးလြန္ေနေသာ ေကာင္းတာႏွင့္ မေကာင္းတာ၊ ကုသိုလ္ႏွင့္ အကုသိုလ္ဘယ္အရာကမ်ားမည္နည္း။ ျမန္မာစကားပံု၌ ကုသိုလ္ကပဲ ငရဲတပိႆာဟူေသာ စကားကိုမိတ္ေဆြ မေမ့သင့္ပါ။ မိတ္ေဆြအေနျဖင့္ ဤေလာကမွထြက္ခြာေသာ တေန႔တြင္အတိတ္ကျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ႏွင့္ အကုသိုလ္၊ကုသိုလ္တပဲေလာက္ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္တြင္ အကုသိုလ္က တပိႆာေလာက္ရွိေနပါမူ မိတ္ေဆြေသေသာအခါ ဘယ္ေနရာသို႔ေရာက္မည္နည္း။ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ေကာင္းရာေရာက္မည္၊ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းသည့္ေနရာေရာက္မည္ဟူေသာ စကားအတိုင္းမွန္ခဲ့လွ်င္ မေကာင္းေသာ အရာကုသိုလ္မ်ားေနေသာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔လူသားမ်ားသည္ အပါယ္ငရဲတို႔ ဧကန္အမွန္လား၇မည္မဟုတ္ပါေလာ။
တနည္းအားျဖင့္ ပညတ္တရားဆိုသည္မွာ ဓာတ္မွန္ႏွင့္ တူေပသည္။ ဓာတ္မွန္သည္ ေရာဂါကို ေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ္လည္း ေရာဂါကို ကုသမေပးႏိုင္ပါ။ ထိုအတူ ပညတ္တရားသည္ အျပစ္ရွိေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ္လည္း အျပစ္ေရာဂါကို မကုသေပးႏိုင္ပါ။ ဓာတ္မွန္အားျဖင့္ ေရာဂါရွိေၾကာင္းကို သိလွ်င္ဆရာ၀န္ထံသို႔သြားေရာကိကုသတကဲ့သို႔ အျပင္ေရာဂါရွိေၾကာင္းကို ပညတ္တရားအားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ေရာက္ေစျခင္းငွာ ပညတ္တရားသည္ခရစ္ေတာ္ထံသို႔ ငါတို႔ကို ပို႔ေဆာင္၍ ငါတို႔၏ အထိန္းျဖစ္သတည္း။ (ဂလာတိ ၃း၂၄)။ ထိုအရွင္သည္ မိတ္ေဆြ၏ အျပစ္ကို မည္ကဲ့သို႔ ကုသေပးခဲ့ျပီျဖစ္ေၾကာင္းဆက္လက္တင္ျပလိုပါသည္။
ေက်းဇူးတရား။
ေက်းဇူးတရာဆိုသည္မွာ လုပ္၍ရေသာ အခမဟုတ္၊ ပုဂၢိဳလ္တဦး တေယာက္၏ အဖိုးအခေပး၍လုပ္ေပးလိုက္ေသာေမတၱာလက္ေဆာင္ ျဖစ္သည္။ ေက်းဇူးတရား၌ မိမိ၏ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ကိုယ္က်င့္တရားမ်ားလံုး၀မပါ။ တခ်ိဳ ႔က ကိုယ္က်င့္မွကိုယ္ရ သည္ ဟု ေျပာတတ္ၾကသည္။ မွန္ပါသည္၊ ကိုယ္က်င့္မွကိုယ္ရေသာ အရာသည္ ေက်းဇူးတရားမဟုတ္၊ ကိုယ္က်င့္တရားသာျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ ႔က ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရသည္ဟု ဆိုတတ္ၾကသည္။ မွန္ပါသည္၊ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရသည္လည္းရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာသည္ ေက်းဇူးတရားမဟုတ္၊ မိမိလုပ္အားခသာ ျဖစ္သည္။ ဤေလာကမွာ လုပ္မွစားရေသာအခါ ရွိသကဲ့သို႔ ဘာမွ်မလုပ္ပဲ စားရေစာအခါလည္း ရွိေၾကာင္း မိတ္ေဆြသတိရပါ။ (ဥပမာ) မိတ္ေဆြ ငယ္စဥ္ ကေလးဘ၀အရြယ္မွာ ဘာမွ်မလုပ္ႏုိင္ေသာ္လည္း စားရသည္မဟုတ္ပါေလာ။ ထိုအရာသည္ မိဘ၏ ေက်းဇူးတရားပင္ျဖစ္ သည္။ မိတ္ေဆြ ဖ်ားနာ၍ တံုးလံုးေနေသာအခါ ဘာမွ်မလုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း စားရသည္မဟုတ္ပါေလာ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုအရာသည္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား၏ ေက်းဇူးတရားပင္ ျဖစ္သည္။
ထိုနည္းတူစြာ ကုသိုလ္အားျဖင့္၎၊ ကိုယ္က်င့္တရားအားျဖင့္၎၊ အပါယ္ငရဲမွ မလႊတ္ႏိုင္ေသာ အျပစ္သားမ်ားအား ေက်းဇူးျပဳေသာ ဘုရားသင္တစ္ဆူရွိသည္။
“ေလွေမွ်ာလွ်င္ ေလွႏွင့္လိုက္ ေငြေမွ်ာလွ်င္ေငြႏွင့္ လိုက္” ဟူေသာ ဆိုရွိးစကားႏွင့္ အညီ အပါယ္ငရဲသို႔ ေမွ်ာေနေသာ အျပစ္သားတို႔ကို ခ်စ္ေတာ္မူေသာေက်းဇူးရွင္ ဘုရားသခင္သည္ သားေတာ္ ေယရႈခရစ္ကို ဤေလာကသို႔ ေစလႊတ္လွ်က္ လိုက္လာကယ္တင္ေစခဲ့သည္။ မွန္ေပသည္၊ ထိုအရွင္ ေယရႈသည္ ဤေလာကသို႔ အမွန္တကယ္ၾကံလာခဲ့သည္မွာ ယခုဆိုလွ်င္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ ရွိေနျပီ ျဖစ္သည္။ ထိုသကၠရာဇ္ကို ခရစ္သကၠရာဇ္ (AD) ဟူ၍ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေခၚဆိုသည္။
(AD) ၏အရွည္ ေကာက္မွာ လက္တင္ဘာသာလို (AnnoDomini) ျဖစ္၍ အဓိပၸါယ္မွာ အဂၤလိပ္လို (The Year of Our Lord) ျဖစ္ျပီး၊ ျမန္မာလို ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ အရွင္ဘုရားသခင္၏ ႏွစ္ဟုဆိုလိုသည္။ ထိုအရွင္သည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ခန္႔က ဘုရားသခင္စင္စစ္မွ လူ႔ဇာတိခံလွ်က္ အပ်ိဳ ကညာ “မာရိ” ၀မ္းထဲ၌ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ အားျဖင့္ ပဋိသေႏၶစြဲယူ၍ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ က်မ္းစာ၌ လာသည္ကား ၾကည့္ရႈေလာ သတို႔သမီးကညာသည္ ပဋိသေႏၶစြဲယူ၍ သားေယာကၤ်ားကို ဖြားျမင္လတံ့၊ ထိုသားကို ဧမာေႏြလ အမည္ျဖင့္မွည့္ရၾကလတံၱ႔ ဟုလာသတည္း။ ဧမာေႏြလအနက္ကား ငါတို႔ႏွင့္ အတူရွိေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္ဟုဆိုလိုသတည္း။ ဤပဋိသေႏၶသည္ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ေၾကာင့္ ျဖစ္၏ သားေယာကၤ်ားကို ဖြားျမင္လိမ့္မည္၊ ထိုသားသည္ မိမိလူတို႔ကို အျပစ္မွ ကယ္ခၽြတ္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယရႈဟုေသာ အမည္ျဖင့္ မွည့္ရမည္ဟု ေကာင္းကင္တမန္ဆိုေတာ္မူ၏။ (မႆဲ ၁း၂၁-၂၃)။ က်မ္းစာအခ်က္၌လာသည္ကား ေယရႈခရစ္သည္ အျပစ္ရွိေသာ သူတို႔ကို ကယ္တင္ျခင္း ငွာ ဤေလာကသို႔ၾကြလာေတာ္မူသည္ဟူေသာစကားသည္ ဥစၥာစကားျဖစ္၏။ အၾကြင္းမဲ့ ခံယူအပ္ေသာ စကားလည္း ျဖစ္၍ (၁တိ ၁း၁၅)။ ထိုအရွင္ေယရႈသည္ ဤေလာကသို႔ၾကြလာသည္သာ ေလာကီသားအေပါင္းတို႔၏ အျပစ္အခတည္းဟူေသာ ေသျခင္းကို လက္၀ါးကားတိုင္အေသခံေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔ကို အဘယ္မွ်ေလာက္ခ်စ္ေတာ္မူသည္ကို ငါတို႔အားထင္ရွားစြာျပေတာ္မူ၏ (ေရာမ ၅း၈)။ တဖန္ က်မ္းစာ၌ လာသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ေယရႈခရစ္၏ အေသြးေတာ္သည္ ငါတို႔အျပစ္ရွိသမွ်ကို ေဆးေၾကာေတာ္မူ၏။ (၁ေယာ ၁း၇)။
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ အထက္က ဘုရားသခင္၏ ရန္သူျဖစ္ၾက၏။ ယခုမွာ ဘုရားသခင္သည္ ေယရႈခရစ္အားျဖင့္ ငါတို႔၏ ရန္ျငိမ္းေစ၍ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ မိတ္သဟာရဖြဲ႔ေစေတာ္မူ၏ (၂ေကာ ၅း၁၈) CHRISTMAS ဆိုသည္မွာ CHRIST ခရစ္ေတာ္ဘုရားျဖစ္ျပီး MAS ဆိုသည္မွာ ျပန္လည္ေပါင္းစည္း ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ခရစ္ေတာ္ဘုရားသည္ အထက္ကရန္သူျဖစ္ခဲ့ေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အျပစ္သားမ်ားကို ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။
ေယရႈသည္ ငါတို႔အျပစ္ေၾကာင့္အေသခံသည္သာမက ေသျပီးသံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ခဲ့သည္။ အဘယ္သူမွ်မေအာင္ႏိုင္ေသာ ေသျခင္းမစၥဳမာန္ကို ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ က်မ္းစာ၌လာသည္ကား ခရစ္ေတာ္သည္ က်မ္းစာလာသည့္အတိုင္း ငါတို႔အျပစ္ေၾကာင့္ အေသခံေတာ္မူ၏။ သျဂိဳဟ္ျပီးမွ က်မ္းစာလာသည့္အတိုင္း သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ထေျမာက္ေတာ္မူ၏ (၁ေကာ ၁၅း၃-၄)။ ထိုအရွင္သည္ ယေန႔အသက္ရွင္လွ်က္ မိတ္ေဆြ၏ ဘာသာတရားအား ျဖင္႔က်င့္ၾကံအားထုတ္၍ မလႊတ္ကင္းႏိုင္ေသာ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲ႔ျခင္းမွ လႊတ္ေပးပိုင္ေသာ ဘု၇ားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ မိတ္ေဆြသည္ တိုအရွင္ေယရႈကို မိမိကယ္တင္ရွင္ အျဖစ္ယံုၾကည္လက္ခံပါက ယေန႔ပင္လွ်င္ အပါယ္ငရဲမွ ဧကန္အမွန္လြတ္ျခင္းရလိမ့္မည္။ ငါတို႔၏ အျပစ္ေရာဂါကိုကုသေပးႏိုင္ေသာ အရွင္သည္ တိုအရွင္ေယရႈခရစ္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ ျမန္မာစကားပံု၌ ဘုရားေတာင္မွအမွီ မရွိလွ်င္မပြင့္ႏိုင္ဟူေသာ စကားရွိသည္။ ဤစကားမွန္ခဲ့လွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အျပစ္သားမ်ားအေနျဖင့္ ေကာင္းရာသုခသို႔ ေရာက္ႏိုင္ရန္အမွီသဟဲ တကယ္လိုအပ္ပါသည္။ အရွင္ေယရႈက ငါသည္လမ္းခရီးျဖစ္၏။ သမၼာတရားလည္းျဖစ္၏၊ အသက္လည္းျဖစ္၏။ ငါကိုအမွီမျပဳလွ်င္ အဘယ္သူမွ် ေကာင္းရာသို႔ မေရာက္ရ (ေယာ ၁၄း၆)။
ျမန္မာစကားပံု၌ “လွံထမ္းတာကို ျမင္ႏိုင္သည္၊ ကံထမ္းတာကို မျမင္ႏိုင္” ဟုေသာစကားရွိခဲ့သည္ ဆိုလိုသည္မွာ လံွသည္ ရုပ္ပိုင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမင္ႏိုင္သည္။ လူ႔မ်က္စီျဖင့္ ျမင္ႏုိင္ေသာ႑အတြက္ လူသည္ အခ်င္းခ်င္းေဖးမကူညီႏိုင္သည္။ (ဥပမာ) မိမိမႏိုင္ေသာ ၀န္ထုတ္ တခုကို မိမိထက္အားၾကီး ေသာ သူက၊ ကူညီ၍ ထမ္းေပးႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္မျမင္ႏိုင္ေသာ အကုသိုလ္ကံကိုမူ ပုထုဇဥ္လူသားအခ်င္းခ်င္း ကူညီေဖးမေပး၍ မရ၊ ဤအကုသိုလ္ကံႏွင့္ ပတ္သက္၍ အရွင္ေယရႈက လူသားခ်င္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး လမ္းျပလွ်င္ ႏွစ္ဦးတို႔သည္ တြင္းထဲသို႔ က်ၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ (မႆဲ ၁၅း၁၄) အဓိပၸါယ္မွာ အကုသိုလ္ရွိေသာ အျပစ္သားအခ်င္းခ်င္းေကာင္္းရာသို႔ ပို႔ေပး၍ မရ။ လမ္းျပခဲ့လွ်င္ ႏွစ္ဦး စလံုးသည္ အပါယ္ငရဲသို႔အတူအကြက်လိမ့္မည္ဟု ဆိုလိုသတည္း။ သို႔ေသာ္ အရွင္ေယရႈ၌ အကုသိုလ္ကံမရွိ၊ ထိုေၾကာင့္အုထုဇဥ္လူသားမ်ားထမ္း၍ မ၇ေသာ အကုသိုလ္ကံကို အရွင္ေယရႈသည္ ထမ္းေပး၍ရသည္။ က်မ္းစာ၌ေဖာ္ျပထားသည္မွာ ကိုယ္ေတာ္ (အရွင္ေယရႈ) သည္ ငါတို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ေဆာင္သြားျခင္းငွာ ထင္ရွားေပၚထြန္းေတာ္မူသည္ကို သင္တို႔သိၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္(အရွင္ေယရႈ) ၌လည္း အျပစ္မရွိ (၁ေယာ ၃း၅)။
က်မ္းစာတခ်က္၍ အရွင္ေယရႈက ၀န္ေလး၍ ပင္ပန္းေသာ သူအေပါင္းသို႔ ငါထံသို႔ေလာ့၊ ငါသည္ခ်မ္းသာေပးမည္ဟု ဖိတ္ေခၚလွ်က္ရွိပါသည္။ (မႆဲ ၁၁း၂၈)။ ထိုေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ယေန႔တြင္ သင္တို႔သည္ ဗ်ာဒိတ္ ေတာ္အသံကို ၾကားလွ်က္ရွိသည္ျဖစ္၍ ခိုင္မာေသာစိတ္ႏွလံုးမရွိၾကႏွင့္ ဟု က်မ္းစာ၌ သတိေပးထားပါသည္။ (ေဟျဗဲ ၃း၇)။
ထို႔ေၾကာင့္ မိတ္ေဆြ၏ အျပစ္ကို လႊတ္ေပးပိုင္ေသာ သခင္သည္ အရွင္ေယရႈတပါးတည္းသာျဖစ္ေၾကာင္း မိတ္ဆက္ေပးလိုပါသည္။ ထိုသခင္ေယရႈ၏နာမမွတပါး ငါတို႔ကိုကယ္တင္ႏိုင္ေသာ နာမတစ္စံုတစ္ခုမွ်ေကာင္းကင္ေအာက္ လူတို႔တြင္မေပၚမရွိ။
ထို႔ေၾကာင့္ခ်စ္ေသာ မိတ္ေဆြယခုတြင္ဆံုးျဖတ္ပါ။ နက္ဖန္ေန႔ကို အမွီျပဳ၍ မ၀ါၾကြားႏွင့္။ တရက္အတြင္းတြင္ မဘယ္သို႔ျဖစ္လိမ့္မည္ကို မသိႏိုင္ (သုတံၱ ၂၇း၁)။ ငါတို႔အသက္သည္ အဘယ္သို႔ေသာ အရာျဖစ္သနည္း။ ခဏတင္ရွားျပီးမွ ကြယ္ေပ်ာက္တတ္ေသာ အေငြ႔ျဖစ္၏ (ယာကုပ္ ၄း၁၄)။ သို႔ျဖစ္၍ ဆိုးေသာကာလမေရာက္မွီ ယခုပင္ ကယ္တင္ရွင္ ေယရႈဘုရားကို မိမိကယ္တင္ရွင္ အျဖစ္ယံုၾကည္လက္ခံပါ။ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အခ်က္ဟူမူကား ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ အခ်ိန္၌ သင္႔ကို ငါမစျပီဟု လာသည္ႏွင့္ အညီ၊ ယခုပင္ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ အခ်ိန္ရွိ၏။ ယခုပင္ ကယ္တင္ရာေန႔ရက္ကာလရွိ၏ (၂ေကာ ၆း၂)။
နက္ဖန္သည္ မိတ္ေဆြအတြက္ ေနာက္က်ေပလိမ့္မည္။ အရွင္ေယရႈက ငါသည္ တံခါးေရွ ႔မွာရပ္၍ ေခါက္လ်က္ေန၏။ အၾကင္သူသည္ ငါ၏အသံကိုၾကား၍ တံခါးကို ဖြင့္အံ့၊ ထိုသူရွိရာသို႔ ငါ၀င္၍ သူႏွင့္ အတူစားေသာက္မည္။ သူသည္လည္း ငါႏွင့္ အတူစားေသာက္ရလိမ့္မည္ (ဗ်ာဒိတ္ ၃းး၂၀) ဆိုလိုသည္မွာ သခင္ေယရႈသည္ မိတ္ေဆြ၏ စိတ္ႏွလံုးထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ရန္ မိတ္ေဆြ၏ ဆႏၵကိုေတာင္းခံလ်က္ရွိပါသည္။
ေနာင္ေရးအတြက္ ထာ၀ရအသက္၎၊ ယခုဘ၀အတြက္ ေအာင္ျမင္ေသာ အသက္တာကို၎၊ ေပးလိုပါသည္။ သခင္ေယရႈသည္ မိတ္ေဆြကို ခ်စ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္မိတ္ေဆြႏွင့္ ထာ၀စဥ္အတူ မိတ္သဟာရဖြဲ႔လိုပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ေအာက္ပါဆုေတာင္းခ်က္အားျဖင့္ အရွင္ေယရႈကို မိမိအသက္တာ၌ လက္ခံရန္ ေမတၱာျဖင္႔တိုက္တြန္းပါသည္။
“ အရွင္ေယရႈဘုရားကိုယ္ေတာ္ကို ကြ်ႏ္ုပ္လိုပါ၏။
ကြ်ႏ္ုပ္စိတ္ႏွလံုးတံခါးကို ဖြင့္ပါျပီ။ ကြ်ႏ္ုပ္စိတ္ႏွလံုးထဲသို႔၀င္ေရာက္ကိန္း၀ပ္ေတာ္မူပါ။
ကိုယ္ေတာ္ကို မိမိကယ္တင္ရွင္အျဖစ္လက္ခံပါျပီ။
ေယရႈနာမ၌ ေခၚဖိတ္လက္ခံပါ၏” ( အာမင္)
ေယရႈခရစ္သည္ အျပစ္ရွိေသာ သူတို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းငွာ၊ဤေလာကသို႔ၾကြလာေတာ္မူသည္ ဟူေသာစကားသည္ သစၥာစကားျဖစ္၏။ (၁ တိ ၁း၁၅)။
ေအးျမသာယာ (SWEET DECEMBER) ခရစၥမတ္ခ်ိန္ခါ သမယတြင္ မိတ္ေဆြအား ထာ၀ရေမတၱာျဖင့္ ခ်စ္ေတာ္မူေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးႏွင့္ မိတ္ေဆြေပးလိုပါသည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ မိတ္ေဆြ၏ထိုင္ျခင္းထျခင္း အရာရာတို႔ကို သိေတာ္မူ၏။ မိတ္ေဆြ၏ အၾကံအစည္တုိ႔ကို အေ၀းကပင္ နားလည္ေတာ္မူ၏။ မိတ္ေဆြ၏ သြားရာလမ္းကို၎၊
အိပ္ယာကိုလည္း၎၊ စစ္ေဆး၍ မိတ္ေဆြ၏ က်င့္ေသာ အက်င့္အလံုးစံုတို႔ကို ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ အၾကြင္းမဲ့သိေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မိတ္ေဆြ၏ အားနည္းခ်က္၊ ဒုကၡျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းေပးရန္ ဤေလာကသို႔ ၾကြလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ကြ်န္ုပ္တို႔၏ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟတည္း ဟူေသာ ဒုစရုိက္အေမွာက္ ထုျဖင့္ဖံုးလႊမ္းေနေသာေၾကာင့္ ထိုပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ မေတြ႔ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၌ အျပစ္တရားရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အျပစ္တရား
“အနာသိလွ်င္ ေဆးရွိသည္” ဟူေသာ ျမန္မာဆိုရုိးစကားရွိခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ အနာသိေသာ္လည္း ေဆးမရွိေသာ (AIDS) ေရာဂါအေၾကာင္းကို မိတ္ေဆြလည္း သိျပီးျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ယေန႔ကမာၻေပၚတြင္ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆံုးေသာ ေရာဂါသည္ (AIDS) ေရာဂါပင္ျဖစ္သည္။ ၎ေရာဂါပိုး၏ ကူးစက္ျပန္႔ပြားျခင္းကို၎၊ လူသားတို႔သည္ ေတြ႔ရွိၾကေသာ္လည္း ကုစရာေဆးမရွိ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိ၊ ထိုေရာဂါ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားအတြက္ ဧကန္အမွန္ေသ၇မည္ဟုသာ သိရွိရေလသည္။ (AIDS) ေရာဂါ ေ၀ဒနာရွင္၏ ကိုယ္မွ ထြက္ေသာ အရည္မ်ား၊ မ်က္ရည္မ်ား၊ ႏုိ႔ရည္မ်ားမွ ၎ေသြးသြန္းျခင္း၊ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ မွတဆင့္အျပစ္မဲ့ေသာ ရင္ေသြးငယ္ သို႔၎၊ အျခားေသာသူမ်ားထံသို႔ ကူးစက္ႏိုင္သည္ဟု သိ၇ပါသည္။
ခ်စ္ေသာမိတ္ေဆြ (AIDS) ေရာဂါထက္ေၾကာက္မက္ဘြယ္ေကာင္းေသာ ေရာဂါသည္ မိတ္ေဆြ၏ အထဲ၌ ရွိေနေၾကာင္း သိပါသလား (AIDS) ေရာဂါသည္ လူ၏ ခႏၶာကိုသာ ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ နာမ္၀ိညာဥ္မူကား မဖ်က္ဆီးႏိုင္၊ သို႔ေသာ္ မိတ္ေဆြ အထဲရွိေနေသာ ထိုေရာဂါသည္ မိတ္ေဆြ၏ ခႏၶာ၊ စိတ္၊ ၀ိညာဥ္ သံုးပါးစလံုးကို ထာ၀ရ ငရဲမီး၌ ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္။ ထိုုေရာဂါမွာ ေမြးကတည္းက ပါလာေသာ အျပစ္တရားပင္ျဖစ္သည္။ က်မ္းစာလာသည္မွာ အကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေမြးစကပင္ အျပစ္ပါလ်က္ ရွိပါ၏ အမိ၀မ္းထဲမွာ ပဋိသေႏၶယူစဥ္တြင္ အျပစ္ စြဲပါ၏။ (ဆာလံ ၅၁း၅)။ ထိုအျပစ္သည္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ၊ စသည့္ ကံသံုးပါးအားျဖင့္ က်ဴးလြန္ေသာ ဒုစရုိက္မဟုတ္ပဲ၊ မိဘ၊ ဘိုးဘြား၊ ဘီဘင္မွ ဆင္းသက္ပါလာေသာ ေမြးရာပါ အျပစ္ျဖစ္ပါသည္။ (AIDS) ေရာဂါပိုးမ်ားပါလာသကဲ့သို႔ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း ဘာအျပစ္မွ် မက်ဴးလြန္ပဲ၊ မိဘမ်ား၏ အျပစ္ေၾကာင့္ အျပစ္သားမ်ားျဖစ္လာရပါသည္။ ဤသို႔ျဖစ္လာရျခင္း အေၾကာင္းမွာ “ငခံုးမတေကာင္ေၾကာင့္ တေလွလံုးပုပ္သည္” ဟူေသာ စကားပံုႏွင့္ အညီ အျပစ္တရားသည္ တေယာက္ေသာသူအာဒံအားျဖင့္ ဤေလာကသို႔၀င္၍ အျပစ္တရားအားျဖင့္ ေသျခင္း တရား၀င္သည္ႏွင့္ အညီ၊ လူအေပါင္းတို႔သည္ အျပစ္ရွိေသာေၾကာင့္ ေသျခင္းတို႔ ေရာက္ရၾက၏ (ေရာမ ၅း၁၂)။
ခ်စ္ေသာမိတ္ေဆြ ျမန္မာ စကားပံု၌ သစ္ပင္မွန္လွ်င္ အျမစ္ရွိ၏၊ လူမွန္လွ်င္ အခ်စ္ရွိ၏ ဟူေသာ စကားကိုၾကားဘူးေပလိမ့္မည္။ ထိုစကားကို ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ထပ္ျဖည့္လို သည္မွာ “လူမွန္လွ်င္ အျပစ္ရွိ၏” ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာ- ၾကက္ဖသည္ တြန္ေသာ ေၾကာင့္ ၾကက္ဖျဖစ္၇ျခင္းမဟုတ္ပဲ၊ ၾကက္ဖျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္တြန္ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ထို႔အတူလူသည္ အျပစ္လုပ္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္သားျဖစ္ရျခင္းမဟုတ္ အျပစ္သားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ၾကက္ဖတြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မတြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ ၾကက္ဖသာျဖစ္သည္။ ထို႔အတူလူသည္အျပစ္လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မလုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အျပစ္သားသာ ျဖစ္သည္။ က်မ္းစာလာသည္ကား လူအေပါင္းတို႔သည္ အျပစ္ရွိေသာေၾကာင့္ ေသျခင္းသို႔ေရာက္ရၾက၏။ (ေရာမ ၅း၁၂)။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ကိုယ့္အျပစ္ကို မဖံုးႏိုင္ရာ (ေရာမ ၁း၂၀)။ အျပစ္တရား၏ အခကားေသျခင္းေပတည္း (ေရာမ ၆း၂၃) ဟူေသာက်မ္းခ်က္ႏွင့္ အညီအျပစ္ရွိေသာ ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔၏ လမ္းဆံုးသည္ အိုနာေသေသာအခါ ခႏၶာကိုယ္သည္ ေျမမႈန္႔မွလာေသာ ေၾကာင့္ေျမမႈန္႔သို႔ ျပန္သြားရေသာ္လည္း အျပစ္ရွိေသာ နာမ္၀ိညာဥ္မူကား အပါယ္ ငရဲ သို႔ ဧကန္အမွန္ လားရမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျပစ္ေရာဂါ သည္ ယခုဘ၀သာမက ေနာင္ဘ၀ကိုပါ ဖ်က္ဆီးႏိုင္ေသာေၾကာင့္ (AIDS) ေရာဂါ ထက္သာ၍ ေၾကာက္စရာေကာင္း ေပသည္။ ဤအျပစ္တရားမွ အဘယ္သူသည္ ကယ္လြတ္ႏိုင္မည္နည္း။
ပညတ္တရား။
ပညတ္တရားဆိုသည္မွာ ပညတ္ကိုခ်ေပးေသာ ဘုရားသခင္၏ အေလ့အလာအမူအက်င့္သာ ျဖစ္သည္။ ဥပမာ- ကြ်ႏ္ုပ္တို႔လူသားမ်ား အေနျဖင့္ ေမြးရာပါသေဘာ၀အက်င့္မ်ားရွိၾကသည္။ အသက္ရႈျခင္း၊ မ်က္စိမိွတ္ျခင္းတို႔သည္ ေမြးရာပါ အက်င့္အၾကံ မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ၾကိဳးစား၍ အသက္ရႈရန္မလို၊ အားထုတ္၍၊ မ်က္စိမိွတ္ရန္မလို၊ ထိုအရာတို႔သည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ အက်င့္မ်ားကို ပညတ္ၾကသည္ မဟုတ္၊ ဥပမာ- ထမင္းစာဖို႔မေမ့ႏွင့္၊ ညအိပ္ေသာအခါ မ်က္စိမွိတ္ပါ ဟူေသာ ပညတ္မ်ားမရွိ။
ထို႔ေၾကာင့္ ပညတ္ဆိုသည္မွာ သန္႔ရွင္းျမွင့္ျမတ္ လွေသာ ဘုရားသခင္၏ အက်င့္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျပစ္ရွိေသာ လူသား မ်ားအေနျဖင့္ စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း၊ တစ္ေကာင္ႏွင့္ တစ္ေကာင္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီျခင္း မ်ား ရွိၾက၏။ သို႔ေသာ္ကြ်ႏ္ုပ္တို႔လူသားမ်ားမူကား စည္းလံုးညီညြတ္ျခင္း၊ တေယာက္၀ိုင္း၀န္းကူညီျခင္းမ်ား အစဥ္မရွိၾက။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ထက္ အဆင့္နိမ့္ေသာ တိရိစာၦန္၏ အက်င့္ ကို ေတာင္တူေအာင္မက်င့္ႏိုင္ေသာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ထက္သာ၍ ျမွင့္မားေသာ ဘုရားသခင္၏ အက်င့္ကို အဘယ္သို႔ က်င့္ႏိုင္မည္နည္း။ က်မ္းစာလာသည္ကား သင္တို႔၏ အက်င့္ႏွင့္ မတူ၊ မိုးေကာင္းကင္သည္ ေျမၾကီးထက္သာ၍ ျမင့္သကဲ့သို႔ ငါ၏အက်င့္သည္ သင္တို႔၏ အက်င့္၎၊ ငါ၏အၾကံအစည္သည္ သင္တို႔၏ အၾကံအစည္ထက္၎ သာ၍ျမင္႔၏ (ေဟရွာယ ၅၅း၈-၉) ဟူ၍သာ ထာ၀ရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္။
သမၼာက်မ္းစာ၌ ပညတ္စုစုေပါင္း (၆၁၃) ခုရွိသည္။ ဘုရားသခင္၏ အေနျဖင့္ ထိုပညတ္မ်ားကို ဘုရားသခင္နည္းတူစံုလင္စြာ က်င့္ႏိုင္ရန္လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္။ က်မ္းစာ၌ မိမိညိအစ္ကို ကိုမုန္းေသာသူမည္သည္ကား လူ႔အသတ္ကို သတ္ေသာသူျဖစ္၏ (၁ေယာ ၃း၁၅) လူအသက္ကို ကာယကံေျမာက္ မသတ္ေသာ္လည္း မေနာကံအားျဖင့္ သူတပါးကို မုန္းလွ်င္ ဘုရားသခင္ေရွ႔ေတာ္၌လူ႔အသက္သတ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ သူမယားကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္မျပစ္မွာေသာ္လည္း ကိေလသာစိတ္ႏွင့္ သူ႔မယားကို ၾကည့္ ရႈေသာသူသည္ စိတ္ႏွလံုုးထဲ၌ မိန္းမႏွင့္ ျပစ္မွားျပီး (မႆဲ ၅း၂၇-၂၈)။ ထိုေၾကာင့္ မိတ္ေဆြအေနျဖင့္ ဤမွ်ေလာက္ခက္ခဲေသာ ပညတ္မ်ားကို စံုလင္စြာ က်င့္ႏိုင္ပါမည္ေလာ။ က်မ္းစာတခ်က္၌လာသည္ကား ပညတ္တရားအလံုးစံုကို ေစာင့္ေရွာက္သည္တြင္ တစံုတခု၌မွားမိလွ်င္ ပညတ္တရားအလံုးစံုကို လြန္က်ဴးေသာအျပစ္ရွိ၏။ (ယာကုပ္ ၂း၁၀)။ ဥပမာ-ဆယ္တန္းေျဖဆိုရာ၌ ေျခာက္ဘာသာရွိသည့္အနက္ (၅) ဘာသာဂုဏ္ထူးထြက္ေသာ္လည္း တစ္ဘာသာ၌က်လွ်င္ ထိုသူသည္ စာေမးပြဲက်မည္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုနည္းတူစြာမိတ္ေဆြသည္ ပညတ္တရားအလံုးစံုကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ေနေသာ္လည္း တစံုတခု၌ မွားမိလွ်င္ အပါယ္ငရဲသို႔ သာလားရေပမည္။
တခ်ိဳ ႔က “ေကာင္းတာလုပ္ရင္ေကာင္းရာေရာက္မည္၊ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းသည့္ ေနရာေရာက္မည္” ဟူ၍ ေျပာတတ္ၾကသည္။ မိတ္ေဆြအေနျဖင့္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ၊ ကံသံုးပါးအားျဖင့္ေန႔စဥ္က်ဴးလြန္ေနေသာ ေကာင္းတာႏွင့္ မေကာင္းတာ၊ ကုသိုလ္ႏွင့္ အကုသိုလ္ဘယ္အရာကမ်ားမည္နည္း။ ျမန္မာစကားပံု၌ ကုသိုလ္ကပဲ ငရဲတပိႆာဟူေသာ စကားကိုမိတ္ေဆြ မေမ့သင့္ပါ။ မိတ္ေဆြအေနျဖင့္ ဤေလာကမွထြက္ခြာေသာ တေန႔တြင္အတိတ္ကျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ကုသိုလ္ႏွင့္ အကုသိုလ္၊ကုသိုလ္တပဲေလာက္ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္တြင္ အကုသိုလ္က တပိႆာေလာက္ရွိေနပါမူ မိတ္ေဆြေသေသာအခါ ဘယ္ေနရာသို႔ေရာက္မည္နည္း။ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ေကာင္းရာေရာက္မည္၊ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းသည့္ေနရာေရာက္မည္ဟူေသာ စကားအတိုင္းမွန္ခဲ့လွ်င္ မေကာင္းေသာ အရာကုသိုလ္မ်ားေနေသာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔လူသားမ်ားသည္ အပါယ္ငရဲတို႔ ဧကန္အမွန္လား၇မည္မဟုတ္ပါေလာ။
တနည္းအားျဖင့္ ပညတ္တရားဆိုသည္မွာ ဓာတ္မွန္ႏွင့္ တူေပသည္။ ဓာတ္မွန္သည္ ေရာဂါကို ေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ္လည္း ေရာဂါကို ကုသမေပးႏိုင္ပါ။ ထိုအတူ ပညတ္တရားသည္ အျပစ္ရွိေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ္လည္း အျပစ္ေရာဂါကို မကုသေပးႏိုင္ပါ။ ဓာတ္မွန္အားျဖင့္ ေရာဂါရွိေၾကာင္းကို သိလွ်င္ဆရာ၀န္ထံသို႔သြားေရာကိကုသတကဲ့သို႔ အျပင္ေရာဂါရွိေၾကာင္းကို ပညတ္တရားအားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ေရာက္ေစျခင္းငွာ ပညတ္တရားသည္ခရစ္ေတာ္ထံသို႔ ငါတို႔ကို ပို႔ေဆာင္၍ ငါတို႔၏ အထိန္းျဖစ္သတည္း။ (ဂလာတိ ၃း၂၄)။ ထိုအရွင္သည္ မိတ္ေဆြ၏ အျပစ္ကို မည္ကဲ့သို႔ ကုသေပးခဲ့ျပီျဖစ္ေၾကာင္းဆက္လက္တင္ျပလိုပါသည္။
ေက်းဇူးတရား။
ေက်းဇူးတရာဆိုသည္မွာ လုပ္၍ရေသာ အခမဟုတ္၊ ပုဂၢိဳလ္တဦး တေယာက္၏ အဖိုးအခေပး၍လုပ္ေပးလိုက္ေသာေမတၱာလက္ေဆာင္ ျဖစ္သည္။ ေက်းဇူးတရား၌ မိမိ၏ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ ကိုယ္က်င့္တရားမ်ားလံုး၀မပါ။ တခ်ိဳ ႔က ကိုယ္က်င့္မွကိုယ္ရ သည္ ဟု ေျပာတတ္ၾကသည္။ မွန္ပါသည္၊ ကိုယ္က်င့္မွကိုယ္ရေသာ အရာသည္ ေက်းဇူးတရားမဟုတ္၊ ကိုယ္က်င့္တရားသာျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ ႔က ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရသည္ဟု ဆိုတတ္ၾကသည္။ မွန္ပါသည္၊ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္စားရသည္လည္းရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအရာသည္ ေက်းဇူးတရားမဟုတ္၊ မိမိလုပ္အားခသာ ျဖစ္သည္။ ဤေလာကမွာ လုပ္မွစားရေသာအခါ ရွိသကဲ့သို႔ ဘာမွ်မလုပ္ပဲ စားရေစာအခါလည္း ရွိေၾကာင္း မိတ္ေဆြသတိရပါ။ (ဥပမာ) မိတ္ေဆြ ငယ္စဥ္ ကေလးဘ၀အရြယ္မွာ ဘာမွ်မလုပ္ႏုိင္ေသာ္လည္း စားရသည္မဟုတ္ပါေလာ။ ထိုအရာသည္ မိဘ၏ ေက်းဇူးတရားပင္ျဖစ္ သည္။ မိတ္ေဆြ ဖ်ားနာ၍ တံုးလံုးေနေသာအခါ ဘာမွ်မလုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း စားရသည္မဟုတ္ပါေလာ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုအရာသည္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား၏ ေက်းဇူးတရားပင္ ျဖစ္သည္။
ထိုနည္းတူစြာ ကုသိုလ္အားျဖင့္၎၊ ကိုယ္က်င့္တရားအားျဖင့္၎၊ အပါယ္ငရဲမွ မလႊတ္ႏိုင္ေသာ အျပစ္သားမ်ားအား ေက်းဇူးျပဳေသာ ဘုရားသင္တစ္ဆူရွိသည္။
“ေလွေမွ်ာလွ်င္ ေလွႏွင့္လိုက္ ေငြေမွ်ာလွ်င္ေငြႏွင့္ လိုက္” ဟူေသာ ဆိုရွိးစကားႏွင့္ အညီ အပါယ္ငရဲသို႔ ေမွ်ာေနေသာ အျပစ္သားတို႔ကို ခ်စ္ေတာ္မူေသာေက်းဇူးရွင္ ဘုရားသခင္သည္ သားေတာ္ ေယရႈခရစ္ကို ဤေလာကသို႔ ေစလႊတ္လွ်က္ လိုက္လာကယ္တင္ေစခဲ့သည္။ မွန္ေပသည္၊ ထိုအရွင္ ေယရႈသည္ ဤေလာကသို႔ အမွန္တကယ္ၾကံလာခဲ့သည္မွာ ယခုဆိုလွ်င္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ ရွိေနျပီ ျဖစ္သည္။ ထိုသကၠရာဇ္ကို ခရစ္သကၠရာဇ္ (AD) ဟူ၍ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေခၚဆိုသည္။
(AD) ၏အရွည္ ေကာက္မွာ လက္တင္ဘာသာလို (AnnoDomini) ျဖစ္၍ အဓိပၸါယ္မွာ အဂၤလိပ္လို (The Year of Our Lord) ျဖစ္ျပီး၊ ျမန္မာလို ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ အရွင္ဘုရားသခင္၏ ႏွစ္ဟုဆိုလိုသည္။ ထိုအရွင္သည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ခန္႔က ဘုရားသခင္စင္စစ္မွ လူ႔ဇာတိခံလွ်က္ အပ်ိဳ ကညာ “မာရိ” ၀မ္းထဲ၌ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္ အားျဖင့္ ပဋိသေႏၶစြဲယူ၍ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ က်မ္းစာ၌ လာသည္ကား ၾကည့္ရႈေလာ သတို႔သမီးကညာသည္ ပဋိသေႏၶစြဲယူ၍ သားေယာကၤ်ားကို ဖြားျမင္လတံ့၊ ထိုသားကို ဧမာေႏြလ အမည္ျဖင့္မွည့္ရၾကလတံၱ႔ ဟုလာသတည္း။ ဧမာေႏြလအနက္ကား ငါတို႔ႏွင့္ အတူရွိေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္ဟုဆိုလိုသတည္း။ ဤပဋိသေႏၶသည္ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ေၾကာင့္ ျဖစ္၏ သားေယာကၤ်ားကို ဖြားျမင္လိမ့္မည္၊ ထိုသားသည္ မိမိလူတို႔ကို အျပစ္မွ ကယ္ခၽြတ္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယရႈဟုေသာ အမည္ျဖင့္ မွည့္ရမည္ဟု ေကာင္းကင္တမန္ဆိုေတာ္မူ၏။ (မႆဲ ၁း၂၁-၂၃)။ က်မ္းစာအခ်က္၌လာသည္ကား ေယရႈခရစ္သည္ အျပစ္ရွိေသာ သူတို႔ကို ကယ္တင္ျခင္း ငွာ ဤေလာကသို႔ၾကြလာေတာ္မူသည္ဟူေသာစကားသည္ ဥစၥာစကားျဖစ္၏။ အၾကြင္းမဲ့ ခံယူအပ္ေသာ စကားလည္း ျဖစ္၍ (၁တိ ၁း၁၅)။ ထိုအရွင္ေယရႈသည္ ဤေလာကသို႔ၾကြလာသည္သာ ေလာကီသားအေပါင္းတို႔၏ အျပစ္အခတည္းဟူေသာ ေသျခင္းကို လက္၀ါးကားတိုင္အေသခံေတာ္မူသည္ျဖစ္၍ ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔ကို အဘယ္မွ်ေလာက္ခ်စ္ေတာ္မူသည္ကို ငါတို႔အားထင္ရွားစြာျပေတာ္မူ၏ (ေရာမ ၅း၈)။ တဖန္ က်မ္းစာ၌ လာသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ေယရႈခရစ္၏ အေသြးေတာ္သည္ ငါတို႔အျပစ္ရွိသမွ်ကို ေဆးေၾကာေတာ္မူ၏။ (၁ေယာ ၁း၇)။
ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ အထက္က ဘုရားသခင္၏ ရန္သူျဖစ္ၾက၏။ ယခုမွာ ဘုရားသခင္သည္ ေယရႈခရစ္အားျဖင့္ ငါတို႔၏ ရန္ျငိမ္းေစ၍ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ မိတ္သဟာရဖြဲ႔ေစေတာ္မူ၏ (၂ေကာ ၅း၁၈) CHRISTMAS ဆိုသည္မွာ CHRIST ခရစ္ေတာ္ဘုရားျဖစ္ျပီး MAS ဆိုသည္မွာ ျပန္လည္ေပါင္းစည္း ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ခရစ္ေတာ္ဘုရားသည္ အထက္ကရန္သူျဖစ္ခဲ့ေသာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အျပစ္သားမ်ားကို ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။
ေယရႈသည္ ငါတို႔အျပစ္ေၾကာင့္အေသခံသည္သာမက ေသျပီးသံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ခဲ့သည္။ အဘယ္သူမွ်မေအာင္ႏိုင္ေသာ ေသျခင္းမစၥဳမာန္ကို ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ က်မ္းစာ၌လာသည္ကား ခရစ္ေတာ္သည္ က်မ္းစာလာသည့္အတိုင္း ငါတို႔အျပစ္ေၾကာင့္ အေသခံေတာ္မူ၏။ သျဂိဳဟ္ျပီးမွ က်မ္းစာလာသည့္အတိုင္း သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ထေျမာက္ေတာ္မူ၏ (၁ေကာ ၁၅း၃-၄)။ ထိုအရွင္သည္ ယေန႔အသက္ရွင္လွ်က္ မိတ္ေဆြ၏ ဘာသာတရားအား ျဖင္႔က်င့္ၾကံအားထုတ္၍ မလႊတ္ကင္းႏိုင္ေသာ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲ႔ျခင္းမွ လႊတ္ေပးပိုင္ေသာ ဘု၇ားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ မိတ္ေဆြသည္ တိုအရွင္ေယရႈကို မိမိကယ္တင္ရွင္ အျဖစ္ယံုၾကည္လက္ခံပါက ယေန႔ပင္လွ်င္ အပါယ္ငရဲမွ ဧကန္အမွန္လြတ္ျခင္းရလိမ့္မည္။ ငါတို႔၏ အျပစ္ေရာဂါကိုကုသေပးႏိုင္ေသာ အရွင္သည္ တိုအရွင္ေယရႈခရစ္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ ျမန္မာစကားပံု၌ ဘုရားေတာင္မွအမွီ မရွိလွ်င္မပြင့္ႏိုင္ဟူေသာ စကားရွိသည္။ ဤစကားမွန္ခဲ့လွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အျပစ္သားမ်ားအေနျဖင့္ ေကာင္းရာသုခသို႔ ေရာက္ႏိုင္ရန္အမွီသဟဲ တကယ္လိုအပ္ပါသည္။ အရွင္ေယရႈက ငါသည္လမ္းခရီးျဖစ္၏။ သမၼာတရားလည္းျဖစ္၏၊ အသက္လည္းျဖစ္၏။ ငါကိုအမွီမျပဳလွ်င္ အဘယ္သူမွ် ေကာင္းရာသို႔ မေရာက္ရ (ေယာ ၁၄း၆)။
ျမန္မာစကားပံု၌ “လွံထမ္းတာကို ျမင္ႏိုင္သည္၊ ကံထမ္းတာကို မျမင္ႏိုင္” ဟုေသာစကားရွိခဲ့သည္ ဆိုလိုသည္မွာ လံွသည္ ရုပ္ပိုင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမင္ႏိုင္သည္။ လူ႔မ်က္စီျဖင့္ ျမင္ႏုိင္ေသာ႑အတြက္ လူသည္ အခ်င္းခ်င္းေဖးမကူညီႏိုင္သည္။ (ဥပမာ) မိမိမႏိုင္ေသာ ၀န္ထုတ္ တခုကို မိမိထက္အားၾကီး ေသာ သူက၊ ကူညီ၍ ထမ္းေပးႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္မျမင္ႏိုင္ေသာ အကုသိုလ္ကံကိုမူ ပုထုဇဥ္လူသားအခ်င္းခ်င္း ကူညီေဖးမေပး၍ မရ၊ ဤအကုသိုလ္ကံႏွင့္ ပတ္သက္၍ အရွင္ေယရႈက လူသားခ်င္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး လမ္းျပလွ်င္ ႏွစ္ဦးတို႔သည္ တြင္းထဲသို႔ က်ၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ (မႆဲ ၁၅း၁၄) အဓိပၸါယ္မွာ အကုသိုလ္ရွိေသာ အျပစ္သားအခ်င္းခ်င္းေကာင္္းရာသို႔ ပို႔ေပး၍ မရ။ လမ္းျပခဲ့လွ်င္ ႏွစ္ဦး စလံုးသည္ အပါယ္ငရဲသို႔အတူအကြက်လိမ့္မည္ဟု ဆိုလိုသတည္း။ သို႔ေသာ္ အရွင္ေယရႈ၌ အကုသိုလ္ကံမရွိ၊ ထိုေၾကာင့္အုထုဇဥ္လူသားမ်ားထမ္း၍ မ၇ေသာ အကုသိုလ္ကံကို အရွင္ေယရႈသည္ ထမ္းေပး၍ရသည္။ က်မ္းစာ၌ေဖာ္ျပထားသည္မွာ ကိုယ္ေတာ္ (အရွင္ေယရႈ) သည္ ငါတို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ေဆာင္သြားျခင္းငွာ ထင္ရွားေပၚထြန္းေတာ္မူသည္ကို သင္တို႔သိၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္(အရွင္ေယရႈ) ၌လည္း အျပစ္မရွိ (၁ေယာ ၃း၅)။
က်မ္းစာတခ်က္၍ အရွင္ေယရႈက ၀န္ေလး၍ ပင္ပန္းေသာ သူအေပါင္းသို႔ ငါထံသို႔ေလာ့၊ ငါသည္ခ်မ္းသာေပးမည္ဟု ဖိတ္ေခၚလွ်က္ရွိပါသည္။ (မႆဲ ၁၁း၂၈)။ ထိုေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိညာဥ္ေတာ္မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ယေန႔တြင္ သင္တို႔သည္ ဗ်ာဒိတ္ ေတာ္အသံကို ၾကားလွ်က္ရွိသည္ျဖစ္၍ ခိုင္မာေသာစိတ္ႏွလံုးမရွိၾကႏွင့္ ဟု က်မ္းစာ၌ သတိေပးထားပါသည္။ (ေဟျဗဲ ၃း၇)။
ထို႔ေၾကာင့္ မိတ္ေဆြ၏ အျပစ္ကို လႊတ္ေပးပိုင္ေသာ သခင္သည္ အရွင္ေယရႈတပါးတည္းသာျဖစ္ေၾကာင္း မိတ္ဆက္ေပးလိုပါသည္။ ထိုသခင္ေယရႈ၏နာမမွတပါး ငါတို႔ကိုကယ္တင္ႏိုင္ေသာ နာမတစ္စံုတစ္ခုမွ်ေကာင္းကင္ေအာက္ လူတို႔တြင္မေပၚမရွိ။
ထို႔ေၾကာင့္ခ်စ္ေသာ မိတ္ေဆြယခုတြင္ဆံုးျဖတ္ပါ။ နက္ဖန္ေန႔ကို အမွီျပဳ၍ မ၀ါၾကြားႏွင့္။ တရက္အတြင္းတြင္ မဘယ္သို႔ျဖစ္လိမ့္မည္ကို မသိႏိုင္ (သုတံၱ ၂၇း၁)။ ငါတို႔အသက္သည္ အဘယ္သို႔ေသာ အရာျဖစ္သနည္း။ ခဏတင္ရွားျပီးမွ ကြယ္ေပ်ာက္တတ္ေသာ အေငြ႔ျဖစ္၏ (ယာကုပ္ ၄း၁၄)။ သို႔ျဖစ္၍ ဆိုးေသာကာလမေရာက္မွီ ယခုပင္ ကယ္တင္ရွင္ ေယရႈဘုရားကို မိမိကယ္တင္ရွင္ အျဖစ္ယံုၾကည္လက္ခံပါ။ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အခ်က္ဟူမူကား ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ အခ်ိန္၌ သင္႔ကို ငါမစျပီဟု လာသည္ႏွင့္ အညီ၊ ယခုပင္ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ အခ်ိန္ရွိ၏။ ယခုပင္ ကယ္တင္ရာေန႔ရက္ကာလရွိ၏ (၂ေကာ ၆း၂)။
နက္ဖန္သည္ မိတ္ေဆြအတြက္ ေနာက္က်ေပလိမ့္မည္။ အရွင္ေယရႈက ငါသည္ တံခါးေရွ ႔မွာရပ္၍ ေခါက္လ်က္ေန၏။ အၾကင္သူသည္ ငါ၏အသံကိုၾကား၍ တံခါးကို ဖြင့္အံ့၊ ထိုသူရွိရာသို႔ ငါ၀င္၍ သူႏွင့္ အတူစားေသာက္မည္။ သူသည္လည္း ငါႏွင့္ အတူစားေသာက္ရလိမ့္မည္ (ဗ်ာဒိတ္ ၃းး၂၀) ဆိုလိုသည္မွာ သခင္ေယရႈသည္ မိတ္ေဆြ၏ စိတ္ႏွလံုးထဲသို႔ ၀င္ေရာက္ရန္ မိတ္ေဆြ၏ ဆႏၵကိုေတာင္းခံလ်က္ရွိပါသည္။
ေနာင္ေရးအတြက္ ထာ၀ရအသက္၎၊ ယခုဘ၀အတြက္ ေအာင္ျမင္ေသာ အသက္တာကို၎၊ ေပးလိုပါသည္။ သခင္ေယရႈသည္ မိတ္ေဆြကို ခ်စ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္မိတ္ေဆြႏွင့္ ထာ၀စဥ္အတူ မိတ္သဟာရဖြဲ႔လိုပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ေအာက္ပါဆုေတာင္းခ်က္အားျဖင့္ အရွင္ေယရႈကို မိမိအသက္တာ၌ လက္ခံရန္ ေမတၱာျဖင္႔တိုက္တြန္းပါသည္။
“ အရွင္ေယရႈဘုရားကိုယ္ေတာ္ကို ကြ်ႏ္ုပ္လိုပါ၏။
ကြ်ႏ္ုပ္စိတ္ႏွလံုးတံခါးကို ဖြင့္ပါျပီ။ ကြ်ႏ္ုပ္စိတ္ႏွလံုးထဲသို႔၀င္ေရာက္ကိန္း၀ပ္ေတာ္မူပါ။
ကိုယ္ေတာ္ကို မိမိကယ္တင္ရွင္အျဖစ္လက္ခံပါျပီ။
ေယရႈနာမ၌ ေခၚဖိတ္လက္ခံပါ၏” ( အာမင္)
ေယရႈခရစ္သည္ အျပစ္ရွိေသာ သူတို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းငွာ၊ဤေလာကသို႔ၾကြလာေတာ္မူသည္ ဟူေသာစကားသည္ သစၥာစကားျဖစ္၏။ (၁ တိ ၁း၁၅)။
